• Bréfum Raða eftir: [ dags. ] [ umræðum ] [ viðfangsefnum ] [ höfundum ]
• Aðgerðir: [ svara þessu bréfi ] [ senda listanum bréf ]

Sælir félagar

Þá er maður kominn úr þessari frægu ferð..

Ég var búinn að tala um það við félaga mína áður en í ferðina var
farið, að mér fyndist svona ferð líkjast leikskóla sem væri að fara í
heimsókn í Listasafn Íslands, hópur af krökkum með band á milli sín....

Fyrirkomulagið var þannig að þetta var brotið niður í hópa, 4-7 bílar
í hóp, og þeir báru einungis ábyrgð hver á öðrum, þannig voru þetta
sjálfstæðar
einingar..

Við byrjuðum á að fara frá Reykjavík upp úr hádegi á þriðjudaginn, og á
leiðinni lentum við í óhemju rigningu sem stóð yfir alla leið upp undir
Árnes
Til dæmis var aðalgatan á Selfossi öll á kafi í vatni, þannig að við
Fossnesti var ekki hægt að komast í sjoppuna nema í stígvélum....

Tönkuðum upp í Hrauneyjum, og ókum sem leið lá norður, og lentum í fyrstu
vandræðum þegar farið var vestan, og neðan við Þórisvatn, þar var allt í
bláma
og vegurinn fór í sundur á eftir mér... þurftum að finna leið fram hjá
blámanum

Síðan komu vandræðin fyrir alvöru síðustu 10-20 kílómetrana að Nýjadal, þar
var allt á floti, og maður má þakka fyrir að hafa komist yfir..

Morguninn eftir, var slydda/rigning og þegar út var litið frá skálanum var
allt blátt,,, manni fannst vonlaust að halda áfram.

Menn fóru samt á stað yfir Nýadalsá, margir komust yfir, enn fleiri lentu í
vökum, þar með talið ég.

Þarna fóru tveir og hálfur tími í að ná mér upp.,, ég hafði lært lexíu
þegar ég var tilnefndur kafbátastjóri, að vera með vöðlur, þannig að
ég var með þær, og Heiðar, Codræverinn minn líka.. Vatnið náði upp að
klofi..

Eftir þetta bax, var haldið norður fyrir Tungnafellsjökul, og þar tók ekki
betra við, vegna klaufaskapar míns vil ég segja ég álpaðist í för, þar sem
ég gat vel farið framhjá,,förin voru búin að brjóta meira og meira af klökum
og einhvernveginn affelgaði ég, á þann máta að dekkið gjöreyðilagðist......

Þá var komið að því að leita á náðir hópstjórnar, og reyna að útvega 38
tommu
dekk án felgu,,, Þetta tókst, með skrefum. Bíll í næsta hóp við okkur lánaði
mér fyrst 35 tommu dekk á felgu, á því ók ég í átt að Skjálfandafljóti,
hópur
einhversstaðar framar skildi eftir 36 tommu dekk á felgu, og við skiftum úr
35 í 36 þar, og síðan við Gæsavatnaskála var skilið eftir 38 tommu dekk án
felgu sem við sóttum, og enduðum með að setja það undir í Flæðunum undan
Dyngjujökli.

Við vorum alltaf að berjast við að komast fram hjá blámanum
á þessari leið, verst var áin þar sem Jónafoss er, stuttu fyrir
Skjálfandafljót.
Þar var skurnin svo þunn, að við þurftum að raða bílunum þannig að enginn
færi í spor annarra,, allir komust yfir ( þarna vorum við síðastir í þriðu-
dagshópnum).

Það var að skella á myrkur þegar við komum að Gaæsavatnaskálanum, og við
reyndum að fá að gista þar, en fengum ekki, því að hópur Akureyringa
sem var á leið suður Bárðardal, sem ætluðu að slást í för með okkur, voru
einhversstaðar á Sprengisandsleið eftir 30 klukkutíma blámabasl..

Við héldum síðan áfram og enduðum með því að koma okkur fyrir í skála
við Kistufell ( Grettir kannast við salernið þar ), sem er prívat skáli,
en í gegn um vhf stöðina sem ég er nýlega kominn með, gátum við fengið
leyfi til að gista þar..

Fimmtudagurinn var langversti dagurinn...
Það byrjaði með því að það var mugga, ekkert útsýni, og við ókum niður að
Urðarhálsi, minnugur okkar ferð fyrir 2 árum þar sem útsýnið var
geysifagurt.
Það sást ekkert..
Því til viðbótar var að nú var tekin stefna nánast beint í austur í átt að
Kverkfjöllum, en nú vantaði alfarið snjó, svo við pauvuðumst yfir óþolandi
úfið hraun, og héldum langt undir gönguhraða....

Eftir mikið erfiði komumst við út úr því, niður á svokallaðar Flæður
þar sem Dyngjujökull ætti að blasa við, en sást ekki vegna dimmviðris.
Þetta leit vel út í byrjun, þarna ók maður nánast á malbiki, í 1-2 kílómetra
en þá tók við ís, sem hélt ekki, þannig að í 5 tíma ókum við í slóða sem
náði í gegn um ísinn, og vatnið náði upp yfir hálf dekkin,, Tóm hamingja..

Á miðjum flæðunum komumst við upp úr þessari rennu, en þá var einn bíll úr
hópnum á undan okkur sem var búinn að missa framdrifið, og þetta tók um 1-2
klukkutíma stopp.. þarna notuðum við tækifærið og settum 38 tommu dekkið
undir
minn, en í hópnum á undan okkur var maður að nafni Sveinlaugur, sem er
greinilega allharður, og sá aldrei nokkur vandamál sem ekki var hægt að
leysa.
Það sama má segja um Óla Yl, sem var í okkar hóp, en þessir menn hjóluðu
í öll vandamál og leystu þau með handafli..

Síðan var ekið áfram, yfir Jökulsá á fjöllum, og í átt að Sigurðarskála
í Kverkfjöllum, en þarna var bæði að skella á myrkur, og Landcruiserinn
sem var búinn að missa framdrifið gerði gat á dekk, það endaði með því
að þeir fengu 36 tommu dekkið sem ég var með að láni, síðan var baxað
áfram fet fyrir fet í snjó/vatns slabbi, sem endaði með því að ég var að
draga Óla Frosta ( barnabarn Óla Ket ) upp úr festu, og hann affelgaði
Þarna þurftum við, með vöðlurnar að taka hjólið undan í vatni upp á hné
hella vatninu úr dekkinu og beita brögðunum sem við lærðum af Sveinlaugi,
til
að koma loftinu aftur í dekkið...
Þetta tókst, en nú var farið að frysta, þannig að þegar menn ætluðu að aka
af stað, þá var bíll Ómars frosinn fastur, þannig að hann þurfti að taka
allavega 2 hjól af til að berja burt ísinn..

Á sama tíma var Sveinlaugur ( hann var á stórum Dodge Ram 44 ) búinn að
setja
sinn á hliðina í skvompu, affelga illa, og Óli Ylur fór að hjápla honum...

Nú urðu menn að vera að berja ísinn undan bílunum sérstaklega við stýris
kramið, því menn gátu ekki beygt..

Við enduðum með því að sofna í bílunum um 6 kílómetrum norðan við
Sigurðarskála

Morguninn eftir ( föstudagsmorgun ), var komið 11 stiga frost, bílarnir voru
ekki fastir, en útsýni var ekkert, hálfgerð mugga, óttalega fráhrindandi..
Ókum af stað, og gátum betur sneitt fram hjá blámanum. Ég gerði gat á dekk
og við það að við stoppum og bætum dekkið, þá festist bíllinn Óla Yl vegna
frosta, það þurfti að taka hjól undan til að losa hann....
Bílarnir voru búnir að missa alla fjöðrun, og við börðum ábyggilega á
annað hundrað kíló undan þeim þennan dag.

Nú héldum við ferðinni áfram og mættum bílum sem voru á leið úr
Sigurðarskála
í átt að Snæfelli.. Mér tókst enn einu sinni að gera gat á dekk, það þurfti
7 tappa til að laga það.., Annars var þetta besti dagurinn, við ókum yfir
Kreppu og Kverká, og upp á Brúárjökul miðjan og komum niður af honum sunnan
Snæfells, og þaðan komumst við til Snæfells þegar myrkur var að skella á.

Í Snæfelli átum við og ókum síðan til Egilstaða, þar sem við komum um kl 2
um nóttina..

Það er eitt einkenni þessarar ferðar, að Allt það sem við ætluðum að sjá
sást ekki, og einnig að þetta var ekki eins og leikskóli sem var að fara
í Listasafn Íslands, þetta var alvöru jeppatúr, ég sagði það á tímabili
fimmtudagsnóttina, að þetta væri líklega eins og að vera fangi sendur til
þrælkunarvinnu í Síberíu..

Við erum allir sáttir við ferðina, hefðum ekki viljað missa af þessari
reynslu, en biðjum um betri næstu ferð.

Kveðja
Sigurjón

-- 
Sigurjon Sindrason         e-mail:	02545@xyz.molar.is
Opin Kerfi hf.             Hofdabakki 9    112 Reykjavík           
			   Tlf: 354-570-1000  Fax: 354-570-1001
Hewlett-Packard distributor
-- 
Heimasíða þessa póstlista er: http://www.molar.is/listar/gutti
Þar eru leiðbeiningar um áskrift að listanum og hugsanlega bréfasafn.
Á http://www.molar.is/ er ókeypis íslensk póstlistaþjónusta.

• Næsta bréf: Einar Kjartansson: "Langjökull"
• Bréfum Raða eftir: [ dags. ] [ umræðum ] [ viðfangsefnum ] [ höfundum ]
• Aðgerðir: [ svara þessu bréfi ] [ senda listanum bréf ]